วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

จดหมายจากเรือนจำ-ฉบับที่5

09/07/08 17.00 น.

แทมมี่ ที่รัก

เค้าพึ่งได้รับจดหมายที่ที่รักส่งให้ทั้ง 3 ฉบับในวันนี้นะครับ ตอนที่เขียนจดหมายอยู่นี้อยากให้แทมมี่รู้ไว้ ตอนนี้นำตาคลอเบ้าอยู่ และเค้าขอบคุณกับคำพูดของที่รักอย่างไม่มีอะไรจะมาเปรียบเทียบได้ ที่แทมมี่บอกกับเค้า ซึ่งเค้าก็เจ็บใจแทบสลายที่ทำให้คนที่รักเค้ามากที่สุดต้องช้ำใจ ครั้งแล้วครั้งเล่า เค้าจะเป็นคนดีของแทมมี่และของทุกๆคน หลังจากได้ชดใช้เคราะห์กรรมในครั้งนี้เสร็จ ซึ่งเค้าจะผ่านไป ไม่ยากเย็น หากมีแทมมี่อยู่เคียงข้าง และเค้าจะเป็นคนที่ หัวใจ จิตใจดีงาม มั่นคง อย่างที่แทมมี่อยากให้เป็นตั้งแต่อยู่ในนี้ แทมมี่ไม่ต้องห่วงนะจ้ะ แบงค์อยากให้แทมมี่นอนหลับ ตื่นขึ้นมาหัวเราะ ไปทำงานอย่างแจ่มใสร่าเริง และลืมเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับแทมมี่ที่รักให้หมดในเร็ววันนี้นะ เค้าจะฝ่าฟันอุปสรรค และมีกำลังใจมากที่สุดก็ต่อเมื่อร้ว่าแทมมี่ที่รักของเค้า ไม่มีเรื่องทุกข์ใจใดๆในหัวใจแล้ว เพื่อที่ ส่งแรงใจให้เค้าอย่างเต็มที่ไงล่ะ และเค้าก็ภูมิใจ ที่มีแทมมี่ ที่รักเป็นคนที่อยู่เคียงข้าง กายเค้าทั้งเวลาสุขและทุกข์ ตลอดเวลา
พอแล้วไม่อยากเศร้าแล้ว เดี๋ยวเค้าเล่าเรื่องเค้าให้ฟังบ้างดีกว่า ตอนนี้เค้าก็ปรับตัวอยู่ในนี้ได้ไม่มีปัญหา ที่รักไม่ต้องห่วงจ้ะ ส่วนตอนนี้เค้าก็กินข้าวกับกลุ่มพี่ๆที่อยู่ด้วยกัน ถ้าที่รักมาเยี่ยมเค้าอีก ก็ทำกับข้าวสัก 2-3 อย่าง กินประมาณ 5-6 คนจ้ะ อยู่ในนี้เค้าก็จะทำตัวดีๆ ไม่มีศัตรูกับใครหร็อกจ้ะ ไม่ต้องกังวลนะ ห้องสมุดเหล่ไว้นานแล้ว แต่ยังไม่ได้แวะเข้าไปเลย อีกเรื่องที่เค้าห่วงที่รักอยู่เหมือนกัน คือเรื่องค่าใช้จ่าย ถ้าที่รักไม่ไหว หรือต้องใช้เงิน ที่รักบอกแม่เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ เค้าพูดกับแม่แล้ว และเรื่องเงินให้ที่รักใว้จ่ายในส่วนของที่รักให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยคิดถึงเค้านะ ส่วนวันเยี่ยมภายในเค้ากำลังดำเนินการอยู่ แต่ถ้าที่รักมาหาเค้าก่อนที่จะจองได้ ก็ลองดูอีกทีนะ เค้าจองไว้เดือน ตค. ที่นี้เค้าให้เยี่ยมได้ พุธที่ 2 และ 3 ของทุกเดือน ต้องรีบจองเพราะคิวยาว และสุดท้ายเค้าจะทำตามที่รักบอก ถึงที่รักไม่ขอ เค้าก็พอจะทำออกมาจากใจแน่นอนอยู่แล้วจ้ะ อีกนิด เวลาที่รักมาเยี่ยม เค้าอยากให้มาวัน พฤหัส กลางคืน มาถึงเช้าวันศุกร์เข้าเยี่ยมเสร็จ ก็กลับเสาร์เย็น ที่รักจะได้ไม่เหนื่อย ที่รักว่าดีไหมจ้ะ สุดท้ายจริงๆ " เค้าขอบคุณและขอบคุณที่ตอนนี้ยังมีที่รักอยู่เคียงข้าง และเป็นกำลังใจให้เค้า และคงดีหากมีที่รักอยู่กับเค้าตลอดไปจนแก่เฒ่า "
" ให้แทมมี่รักษาสุขภาพเยอะๆ พักผ่อนมากๆ กินเยอะๆนะ "
คิดถึงและรักเสมอ
แบงค์
10/07/08 06.30 น.
วันนี้เขียนตอนเช้า ตอนตื่นขึ้นมากินกาแฟ พอดีนึกได้ คุยกับป้านุ่ม ว่ายังไงบ้างเหรอ เขียนมาเล่าให้ฟังบ้างนะจ้ะ และอีกเรื่อง เวลาที่รักเสียใจ หรือ โมโห เค้าขออย่าให้ทำร้ายตัวเองนะ ไม่ว่าการสูบบุหรี่ การนอนดึก หรือการ แกะข่วน แขนขา ตัวแทมมี่น่ะจ๊ะ ขอให้ที่รักมีสติ ถ้าที่รักเจ็บ ขอให้รู้ไว้เค้าจะเจ็บ มากว่า 2 เท่านะ
" รักษาสุขภาพให้ดี ทำงานให้สนุก ไม่ต้องห่วงเค้า รัก แทมมี่จ้ะ "
คิดถึงและรักเสมอ
แบงค์

วันศุกร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

จดหมายจากเรือนจำ-ฉบับที่4

07/07/08 เวลาประมาณ 18.00

To : Tammy

ที่รักจ๋า เป็นยังไงบ้าง ทำงานเหนื่อยไหม เมื่อวานกลับถึงบ้านกี่โมงล่ะ รถติดหรือป่าว อย่าเครียดมากนะ ตอนที่เค้าเขียนจดหมายฉบับนี้อยู่ เค้ายังไม่ได้รับจดหมายจากแทมมี่เลยซักฉบับนะ รู่แต่ว่าส่งมาแล้ว 4 ครั้ง ซึ่งเค้าก็รอรับอยู่จ้ะ วันนี้แม่แวะมาเยี่ยมด้วย (ร้องไห้ทำไมก็ไม่รู้แม่น่ะ) เค้าก็เลยจะพลอยร้องด้วย เห็นแม่บอกว่าที่รักจะมา วันพฤหัส-ศุกร์หน้า มันจะเป็นวันหยุดเรือนจำน่ะซิ จะเยี่ยมไม่ได้นะ เค้าว่าถ้าที่รักจะมา ลองเซ็ทเวลาเป็นมาวันพฤหัสตอนเย็น ถึงเช้าวันศุกร์ แล้วก็มาเยี่ยมเค้า ค้างคืนหนึ่ง แล้วกลับกรุงเทพวันเสาร์ จะได้ไม่เหนื่อย ดีไหม หรือที่รักว่ายังไงจ้ะ แต่เค้าก็อยากเห็นหน้าที่รักไวๆ เหมือนกันจ้ะ !
อือ มัวแต่ถามๆ ยังไม่ได้เล่าเรื่องเค้าให้ที่รักฟังเลยน่ะ ตอนนี้แบงค์ก็อยู่ในนี้ได้แล้ว (คิดว่าปรับตัวอยู่ได้น่ะ) ไม่ได้ลำบากอะไร ทุกคนที่นี้เป็นมิตรดี ตอนนี้ยังอยู่กองกลางอยู่ แต่อีกสัปดาห์ ก็คงได้แบ่งไปอยู่ตามกองงานต่างๆ น่าจะมีอะไรทำมากขึ้น ก็คงดีกว่านี้ เวลาจะได้หมดเร็วๆ ถ้าที่รักมีเวลาว่าง อัดรูปเราส่งให้เค้าบ้างนะ เค้าจะได้มีรูปไว้ดูเวลาคิดถึงเยอะๆไง แม่เล่าเรื่องเด็กที่ชื่ออ้อให้ฟัง เค้ารู้สึกไม่สบายใจมากๆเลย รู้สึกเป็นห่วงที่รักที่สุด ไม่อยากให้ที่รัก ต้องเจอเรื่องแย่แบบนี้เลย แต่เค้าสาบานได้นะ ว่าเค้ากับเด็กคนนี้ไม่มีอะไรเกินเลย เกินกว่าที่เค้าพูดให้ฟัง ที่รักต้องเชื่อมั่นในตัวเค้านะ แล้วก็ไม่ต้องไปสนใจ ไปใส่ใจกับเรื่องต่างๆ ที่พวกนี้พยายามทำให้ที่รัก เสียขวํญ ขาดสติ รู้ไหมจ้ะ ที่รัก เค้าตอนนี้มีอะไรผ่านในชีวิตมากมาย ซึ่งเค้ายอมอะไรก็ได้ แต่สิ่งเดียวที่เค้าไม่ยอม และไม่ให้สามารถผ่านเค้าไปได้ คือ " แทมมี่ ที่รักของเค้านะ " ถ้าแทมมี่มีอะไรไม่สบายใจ โทรคุยกับ แม่ พ่อ น้าเล็ก พี่เคน ปุ๊ก นะจ้ะ แบงค์เข้มแข็งเพราะมีแทมมี่เป็นกำลังใจที่สำคัญ และหากไม่มีแทมมี่ เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าจะอยู่ ไปได้อย่างไร ตรงกันข้าม เค้าก็อยากอยู่เป็นกำลังใจที่สำคัญให้แทมมี่เสมอไปนะ
" ให้แทมมี่รักษาสุขภาพ และเข้มแข็งตลอดไปนะ รักแทมมี่จ้ะ "
คิดถึง และรักเสมอ
แบงค์

จดหมายจากเรือนจำ-ฉบับที่3

06/07/08 18.30

To : Tammy

วันนี้ที่รักทำอะไรอยู่หรือจ้ะ ปวดหัวอยู่หรือป่าว นั่งคิดถึงเค้าอยู่บ้างไหม ไปshoppingที่ไหนมาหรือป่าว ส่วนเค้าเสาร์อาทิตย์นี้ก็สบายดีเหมือนวันหยุดของทุกๆคน ได้พักผ่อน เล่นกีฬา อ่านหนังสือกัน แล้วเค้าก็เลยไปนั่งอ่านหนังสือกฎหมายกับพี่วุฒิมา ยังจำได้ไหมที่เค้าเคยพูดให้ฟังไง นั่งอ่านไปก็เลยแวบเรื่องที่รักขึ้นมา ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง อดห่วงไม่ได้เลย มีเรื่องให้ที่รักต้องจัดการโดยลำพังคนเดียวตั้งหลายเรื่อง ทั้งเรื่องยุ่งๆของเค้า เรื่องที่ office อีก เรื่องส่วนตัวของที่รักด้วย เค้าคิดมากจริงๆนะ เออแล้วก็นั่งคิดเรื่องว่าเค้ายังต้องใช้อะไรอีกบ้าง ก็มีแก้วน้ำ stainless ตระกร้าใส่สบู่ ยาสระผม ยาสีฟัน กาแฟสำเร็จ โอวัลตินสำเร็จรูป และก็ของใช้ส่วนตัว ที่ ที่รักไม่ยอมให้เค้าใช้ ในนี้เค้าให้ใช้หมดนั่นล่ะ
ที่รักจ๋า ที่รักอัดรูปที่เราถ่ายไว้ฝากเข้ามาให้เค้านะ จะได้มีไว้ดูให้หายคิดถึงไง หรือรูปที่ ที่รักไปไหนมา ก็ส่งให้เค้าตอนที่ส่งจดหมายมาให้เค้าก็ได้นะ เค้าเขียนจดหมายไม่ค่อยเก่งที่รักอย่าว่าเค้านะ ไปตรวจสุขภาพมาหรือยัง เป็นไงบ้าง ยืดผมมายังล่ะ หมูหยอง เค้าคิดถึงทุกคนนะ แล้วเรื่องวันเยี่ยมใกล้ชิด ถ้าที่รักมาเยี่ยมเค้าแล้ว ก็ติดต่อที่ฝ่ายทัณท์นะ เพราะต้องจองล่วงหน้านะจ้ะ แล้วเรื่องน้าเล็กฝากที่รักตามด้วยนะ ว่าไปถึงไหนแล้ว ส่วนถ้าที่รักมีอะไรด่วน ก็โทรบอกแม่มานะ ก็ไม่มีอะไรแล้ว ถ้าแทมมี่ว่างก็เขียนหาเค้าบ้างนะ
" แทมมี่ดูแลสุขภาพให้ดีนะ รักแทมมี่จ้ะ"
คิดถึงและรักเสมอ
แบงค์

วันเสาร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ขอบคุณ กำลังใจ

ขอบคุณ คุณเฟิร์นมากนะคะสำหรับกำลังใจ แบงค์พึ่งไป ครบ 4 เดือนวันนี้
โทษทั้งหมด 3 ปี 9 เดือน ... แทมมี่ยังทำใจให้นิ่ง เลิกร้องไห้ยังไม่ได้เลยค่ะ
แต่พยายามจะเข้มแข็งนะคะ ...

ใช่แล้วค่ะ .. แทมมี่เดินทางไปกลับเกือบพัน กิโล เพื่อเจอหน้าแบงค์แค่ 15
นาที พูดไม่ออก .. ได้แต่จุกอยู่ที่คอ ทุกคำพูดที่เตรียมไป กลับพูดไม่ออก

ตอนนี้เรามีนัดกัน ดูดวงจันทร์เวลา 2 ทุ่ม และ สวดมนต์ขอพร ให้แบงค์กลับ
ออกมาโดยเร็ว ...
ให้เราทั้งคู่ มีเรี่ยวแรง พลัง กำลังใจ ที่จะก้าวผ่านเคราะห์กรรมในครั้งนี้ไปได้ด้วยดี
Powered By Blogger